دوستان، خوش آمدین!
اولین گناه کبیره: "شرک به خدا"
بزرگترین گناه کبیره شرک به خداست و مشرک محروم از بهشت است!
خوب، حالا اصلا شرک یعنی چی؟ یعنی ما به جای خدا یه انسان یا شاید شیء و یا حتی احساسی دیگه رو عزیز تر (با عزت تر) بدونیم - یعنی چی؟-
یا شاید در کنار خدا چیزی رو همتای خدا بدونیم. - خوب یعنی چی؟- همین طور که بعضی وقتها به خدا فکر میکنیم به غیر خدا هم فکر میکنیم.... همه ی ما!! اینطور نیست؟
تا حالا به این فکر کردید؟ ما چرا بعضی ها رو یا بعضی حالت ها یا بعضی رفتار ها و چیز ها رو خیلی دوستشون داریم، حتی بیشتر از خدا!؟
واقعا تکیه گاهی قوی هستن برای ما؟ شایدم خودمون رو دست کم میگیریم که خودمون رو از خدا دور میدونیم...
فکر میکنم گناه موجب میشه خودمون رو دست کم بگیریم!
شاید بگید نــــــــــــــــــــــــــــه ما خدا رو بیشتر از هر چیزی دوست داریم، بیشتر از هر چیزی براش ارزش قائلیم و ....
پس چرا بعضی وقتها تو زندگی بن بست رو حس میکنیم، اشتباه میکنیم، نا امید میشیم ،خسته میشیم و شرمنده (حتی از خودمون) .... ؟
اصلا چرا باید خدا رو دوست داشت؟!
.
.
.
چی کم داریم؟ وجود چه حسی رو نیاز داریم؟
آرامش میخوایم؟
آرامش یعنی چی؟
فکر میکنم آرامش فقط خداست و هیچ سختی و مشکلی نیست مگر اینکه در نهایت به آرامش برسه! پایان هر سختی آرامشه حتی اگر سالیان سال طول بکشه، چون آخرین پشت و پناهی که بنده ها بهش رو میارن خداست البته اکثرا بعد نا امیدی از خلق خدا، و آخرین جایی که آرامش بخش ماست،...
همون خدایی که به زور میخواد به ما کمک کنه ولی ما بعضی وقتها دستش رو رد میکنیم و حتی اصلا نگاهش نمیکنیم....
عجب بی معرفتیم که از همون اول به خدا ایمان نداریم......
براتون پیش نیومده؟
و در آخر اینکه چرا از بهشت محروم؟ چون با این بی مهری، خودمون رو از رحمت خدا محروم میکنیم، خودمون خودمون رو به بی راهه میبریم.
وگرنه که از خدا مهربون تر کجا؟
شاد باشید و آرام
نظرات شما عزیزان:
ورود
اعضا:
<-PollName->
آمار
وب سایت: